ΓΙΩΡΓΗΣ ΧΡ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - ΤΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΣΜΑ

Από μικρό παιδί, στο χωριό, μου άρεσε να τραγουδάω. Φυσικά τα τραγούδια που τραγουδούσα δεν ήσαν άλλα από τα Δημοτικά. Τότε η κοινωνία του χωριού ήταν κλειστή, όπως άλλωστε σε όλα τα διαμερίσματα της πατρίδας μας. Τα τραγούδια, στίχο και μουσική, μας μετέφεραν στόμα με στόμα οι παλιότεροι με θρησκευτική ευλάβεια.
Βέβαια μη νομίσει κανείς ότι γινόταν κάποιο ειδικό μάθημα για τη διδασκαλία τους. Το καλύτερο διδασκαλείο ήταν ο γάμος, οι αρραβώνες, τα βαφτίσια, οι Αποκριές και κάθε εκδήλωση χαράς ή λύπης. Γιατί, μην ξεχνάμε ότι ακόμα και οι κηδείες είχαν το δικό τους τυπικό και τη δική τους μουσική θεματολογία, τα μοιρολόγια. Τα τραγούδια λοιπόν ήταν το λαϊκό δημιούργημα για να καλύψει τις ψυχικές ανάγκες σε κάθε στιγμή της ζωής του ανθρώπου. Από τον ερχομό στη ζωή μέχρι το πέρασμα στην άλλη ζωή μα και πέρα απ' αυτή, ο άνθρωπος έφτιαχνε τραγούδια, τα οποία τα έχτιζε και τα χρωμάτιζε κατάλληλα για την κάθε περίσταση. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)