ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΣΠΑΡΑΚΗΣ - ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΣΠΑΡΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ - ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ

Τα χωριά της επαρχίας Μονοφατσίου, που κατοικούνται από Ανωγειανούς της διασποράς, ξεχωρίζουν για τον τρόπο που γλεντίζουν και ξεφαντώνουν κι όχι μόνο. Τους διακρίνει η ζωντάνια, το μερα΄κι και η εμμονή στον παλιό τρόπο γλεντιού και διασκέδασης. Αυτά τα χωριά έχουν βγάλει κατά καιρούς άφθαστους μερακλήδες, μουσικούς, τραγουδιστές και μαντιναδολόγους.
Η μουσική που έχει κάνει ο Δημήτρης Πασπαράκης ακουμπά πάνω στο μερα΄κι και την εκρηκτικότητα αυτών των ανθρώπων. Γιος του αείμνηστου Αρμανωγειανού λυράρη Μανώλη Πασπαράκη (Πασπαρομανώλη), ακολουθεί με σεβασμό και ευλα΄βει τα μουσικά χνάρια του πατέρα του και τους προσδίδει μια σημερινή διάσταση. Ώριμους μουσικά όσο ποτέ άλλοτε, διξιοτέχνης, μελωδικός και ουσιαστικός, μπολιάζει  τα μουσικά ακούσματα του παρελθόντος με το δικό του ευαίσθητο ιδίωμα, με τρόπο μαεστρικό και επι΄δεξιο, δίνοντας ένα αξιοθα΄μαστο αποτέλεσμα.
Μ'αυτόν τον τρόπο καταθέτει μια τίμια και ξεκάθαρη πρόταση-παρέμβαση στο σημερινό θολό τοπίο της Κρητικής μουσικής.
Σ' αυτό το δίσκο διακρίνεται για τη μουσική του έμπνευσή, μα και για τους συνεργάτες του. Οι στίχοι που επέλεξε να μελοποιήσει είναι από τους καλύτερους της σημερινής κρητικής λαϊκής ποίησης.
Οι μαντινάδες του δίσκου, κουβαλούν υπομονετικά και αδιαμαρτύρητα τη δική τους αλήθεια, όπως κουβαλεί η χελώνα το καβούκι της. Στίχοι καλοχρισμένοι, με καλή αισθητική, σημερινοί με απλά λόγια διαχρονικοί.
Ο Βασίλης Σταυρακάκης που ανέλαβε την ευθύνη του τραγουδιού τα κατάφερε με το παραπάνω. Γιατί η φωνή του Βασίλη δεν είναι συνηθισμένη. Έρχεται από πολύ μακριά και έχει να διανύσει πολύ δρόμο στο μουσικό μας μέλλον. Αυτό που κάνει το Βασίλη να ξεχωρίζει από κάθε άλλο τραγουδιστή δεν είναι τεχνική, το χρώμα, η ένταση της φωνής του. Πάνω απ' όλα ελιναι το μεράκι που βγάζει με το τραγούδι του, γιατί παρόλο που ασχολείται επαγγελματικά πολλά χρόνια με το τραγούδι, παραμένει βαθιά μερακλής και δεν ξέρω πολλούς τέτοιους στις μέρες μας. Του Βασίλη δεν πάλλονται μόνο οι φωνητικές του χορδές όταν τραγουδάει, πάλλεται η ψυχή του, το βαθύτερο είναι του και βγαίνει αυτό το ασύγκριτο ερωτικό τραγούδι.
Τελειώνοντας δεν μπορώ παρά να σταθώ στο "διαολάκι" που μπέρδεψε στα πόδια μας, στα τελειώματα της δουλειάς.
Λέω για την αισθαντική και μερακλίδικη φωνή της Μαρίας Κώτη που σαν από μηχανής θεός μας έδωσε λύσεις στην εκτέλεση κάποιων τραγουδιών, και περιέλουσε με διακρητικό άρωμα της φωνής της όλο το δίσκο

Μ.Σ.
Φλεβάρης 1999