Περιεχόμενα
1. Κάλεσμα 01:06 2. Τούτες οι μέρες το ’χουνε 02:50 3. Με τη θεια μου την Κοντύλω 01:57 4. Μπάλος 05:00 5. Τις Μιγάλις Απουκριές 02:20 6. Το μουνί το λένε Γιώτα 00:57 7. Θεια μου Νικολάκαινα 03:33 8. Πέντε δέκα παπαδιές 02:55 9. Ο Γιάνναρος επόθανε 03:48 10. Πυργούσικος 02:02 11. Ένα μουνί στην κερασιά 01:33 12. Σαράντα μ’νιά μι κύκλουσαν 02:39 13. Τι να κάνω ο έρημος 03:17 14. Να ’μουν νύχτα στο γιαλό 03:03 15. Ένα μουνί παινεύτηκε 01:14 16. Λιβανατέικο καγκέλι 02:54 17. Γι’ ακούσατε τι θα σας πω 01:26 18. Ένας γέρος ηρκουντάνε 03:10 19. Ου παππούς ου Ραγκαβέλας 03:52 20. Την Τρανή την Αποκριά 01:12 21. Γέρασα, μωρέ παιδιά 05:39 22. Πώς το τρίβουν το πιπέρι 04:41 23. Καβοντορίτικο 05:54 24. Πέθαν’ ο Kρέας 03:09
Εισαγωγικό σημείωμα
Το βέβηλο και το άσεμνο είναι μια πτυχή του λαϊκού μας πολιτισμού που ελάχιστα έχει ανιχνευθεί και μελετηθεί, μια που "επί δεκαετίες, ίσως και αιώνες -όπως παρατηρεί ο καθηγητής Μ. Μερακλής- η υποκριτικά επίπεδη αστική ηθική" και σεμνοτυφία των διανοούμενων συλλογέων την αποσιώπησε και την αγνόησε, παραποιώντας την αλήθεια κάποιων συγκεκριμένων πολιτισμικών φαινομένων. Στην κάλυψη αυτού του κενού θέλει να συμβάλει ο Σύλλογος μας με την παρούσα έκδοση, παρουσιάζοντας τα -από κάθε άποψη σημαντικά- αθυρόστομα τραγούδια της Αποκριάς.
Η επιλογή και παρουσίαση του συγκεκριμένου κυρίως είδους αποκριάτικων τραγουδιών δεν πρέπει να θεωρηθεί αυθαίρετη και παραπλανητική: Τα αθυρόστομα τραγούδια του είδους αυτού είχαν επίσης συγκεκριμένο και αποκλειστικό χρόνο εκτέλεσης και λειτουργίας, ξεχωριστά από τα αναρίθμητα άλλα τραγούδια, σατιρικά και μη, που λέγονταν κατά τη διάρκεια της Αποκριάς.
Πιστεύουμε πως η πυκνότητα και η ζωντάνια της ηχογράφησης θα μπορέσει ν’ αποδώσει πιο παραστατικά την ένταση και αισθησιακή φόρτιση του περιορισμένου χρόνου που αναλογούσε στα τραγούδια αυτά, να βοηθήσει στη δημιουργία του ειδικού εκείνου κλίματος κοινωνικής, πνευματικής και σεξουαλικής απελευθέρωσης και εκτόνωσης που συντελούνταν μέσα στο οργιαστικό γλέντι της Τρανής Αποκριάς και που οι αυστηρά οργανωμένες παραδοσιακές κοινωνίες είχαν τη σοφία να προβλέπουν και να επιτρέπουν.
