CD 1
1. Δεν ξημερώνεις μαύρη αυγή 05:17 2. Έβγα ήλιε μ’ έβγα 03:48 3. Κοντούλα λεμονιά 05:05 4. Σιμά σα ξημερώματα 04:20 5. Αυγή τσ’ αυγής 03:40 6. Χειμώνας κι ο χινόπωρος 04:25 7. Η θάλασσα με δέρνει 03:04 8. Γιουβαρλαντούμ 01:49 9. Ήλιε μου, ίντα σου ’καμα 03:48 10. Αν αποθάνω, θάψον με 05:02 11. Ποταμέ, τζάνεμ ποταμέ μου 04:43 12. Το παράπονο της μηλιάς 06:18 13. Περιβόλι μ’ οργωμένο 06:05 14. Βγήκα ψηλά στον Έλυμπο 03:14 15. Βιργινάδα 04:11 16. Σαράντα πέντε λεμονιές 04:30
CD 2
1. Ποιός είδε πράσινο δεντρί 03:47 2. Αυτοσχεδιασμός με τοξωτό ταμπουρά 01:28 3. Σγουρέ βασιλικέ μου 04:03 4. Η κόρ’ εξέβεν σο παρχάρ 04:10 5. Πέρτικαν εμέρωνα 03:09 6. Νανούρισμα 02:02 7. Λαγκάδι ξερολάγκαδο 03:11 8. Απάνω στην τριανταφυλλιά 03:57 9. Εσείς τριανταφυλλάκια μου 03:59 10. Ο σταυραετός κι η πέρδικα 02:23 11. Περιβόλι ν-είχα η πάπια 03:00 12. Μέσα σ’ ώριο περιβόλι 03:20 13. Βιολέτα του Γιονάρη 04:20 14. Ζαρκαδιό 02:40 15. Άσπρο πουλάκι κάθεται 03:31 16. Φώτα το φεγγαράκι μου 03:30 17. Αγιόγιαννης 04:29 18. Όλα τα πουλάκια ζυγά-ζυγά 04:08
Εισαγωγικό σημείωμα
Ο λαός μας έχει κάνει τα πάντα τραγούδι. Κάθε σημαντική εκδήλωση αλλά και κάθε μικρή, καθημερινή δραστηριότητα: από τη γέννηση ως το θάνατο, από το νανούρισμα ως το μοιρολόι. Ανάμεσα σ’αυτά τα τραγούδια όπως είναι φυσικό, πολλά είναι αφιερωμένα στην αγάπη και σχεδόν πάντα συνδέονται με τη φύση και τις ομορφιές της.
Στα παλιότερα χρόνια η φύση αποτελούσε αντικείμενο λατρείας και δέους για τον άνθρωπο, όχι εμπόδιο στα σχέδια του , όχι στόχο καταστρεπτικής μανίας. Στις μέρες μας όλο και πιο συχνά ακούμε για πλημμύρες, για μεγάλες πυρκαγιές δασών, για οικολογικές καταστροφές.
Αιτία; Η απληστία του σημερινού ανθρώπου, το χάσιμο της επαφής με το πολύτιμο, πανέμορφο φυσικό περιβάλλον.
Με αυτό το δίσκο ακτίνας, λοιπόν, θέλω να υπενθυμίσω και να υπογραμμίσω ότι για τους ανθρώπους πριν από μας που έφτιαξαν τα τραγούδια που παρουσιάζουμε εδώ οι συνεργάτες μου κι εγώ, η φύση συγκέντρωνε όλες τις ομορφιές του κόσμου που μας περιβάλλει: από το «φεγγάρι που φωτάει ως το πρωί» ως το «μαργαριταροσπαρμένο περιβόλι», από το «ψιλόλιγνο κυπαρίσσι» ως τα πολύχρωμα άνθη του αγρού. Ακόμα και για να αναφερθεί στα πιο αγαπημένα του πρόσωπα, ο λαός δανειζότανε στοιχεία από τον φυσικό κόσμο: «πέρδικα μου πλουμιστή» - «σγουρέ βασιλικέ μου» - «βιολέτα μ΄ ανθισμένη»... η κοπέλα. «Σταυραετός» - «ψηλό κυπαρίσσι» η «ορμητικός ποταμός»... ο νέος.
Θαυμάζω απεριόριστα τους στίχους και τις μελωδίες που εμπνευστήκαν απλοί συνάνθρωποι μας και θέλησα να μοιραστώ μαζί σας την ομορφιά αυτών των τραγουδιών που συγκέντρωσα: διαφορετικά για κάθε εποχή του χρόνου, για κάθε περίσταση, για κάθε περιοχή. Θέλησα να σας θυμίσω ότι τότε οι άνθρωποι αγαπούσαν και σέβονταν τη φύση και το περιβάλλον.
Δόμνα Σαμίου (2006)
