ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ - ΚΡΗΤΗ, ΜΟΥΣΙΚΑ ΞΟΜΠΛΙΑ (2 CD)
Στον δίσκο αυτό που επιμελήθηκε με πολύ μεράκι ο Μιχάλης Σταυρακάκης και σφράγισε με την μουσική του εκτέλεση το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου του, επισημαίνοντας μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.
Ένα απ' αυτά είναι το γεγονός ότι η μουσική προσπάθεια εκδηλώνεται πάνω σε παλιές γνωστές μελωδίες που περνώντας μέσα από αλλεπάληλες αφομοιωτικές διεργασίες έφτασαν ως τις μέρες μας, άλλοτε ως ζωηρές αναμνήσεις κι άλλοτε ως λανθάνοντα βιώματα. Αυτές τις μελωδίες βρήκε ως ευκαυρία ο Μιχάλης Σταυρακάκης για να επιχειρήσει την μουσική τους αναβίωση μέσα από μια λιτή αλλά πληθωρική σε ευαισθησία ενορχήστρωση που εκφράζει την σύγχρονη εκδοχή μιας τέτοιας μουσικής απόπειρας με τη χρήση, σε τεχνικό επίπεδο, του ενός οργάνου, που σηκώνει όλο το βάρος της μελωδίας, είτε αυτό είναι μαντολίνο, είτε λαγούτο, καταδεικνύεται η ικανότητα της αυτόνομης παρουσίας του και η αναμφισβήτητη πληρότητά του στην απόδοση της ζητούμενης μουσικής έκφρασης. (Αυτό το γεγονός άλλωστε, παραπέμπει, στα αναρίθμητα Κρητικά γλέντια στα χωριά μας, όπου ένα μουσικό όργανο πρωταγωνιστεί και καλύπτει επαρκέστατα τις ανάγκες της παρέας).
Ένα άλλο στοιχείο είναι απόλυτη εξιοποίηση της μελωδικότατης φωνής του Βασίλη Σταυρακάκη και της Σπυριδούλας Τουτουδάκη που καταφέρνουν με εξαιρετική επιτυχία να ερμηνέυσουν γνωστά τραγούδια, χωρίς ωστόσο να περιοριστούν στις συνδεδεμένες με αυτά τραγουδιστικές φόρμες. Με άλλα λόγια κατάφεραν να ξανατραγουδήσουν παλιές επιτυχίες μέσα από ένα αναθεωρημένο πλαίσιο που οφείλεται στην παρέμβαση του Μιχάλη Σταυρακάκη.
Η συμμετοχή του Μανόλη Φαραγκουλιτάκη με το σφυροχάμπιολο προσθέτει μια δροσερή νότα στην όλη μουσική προσπάθεια, και υπογραμμίζει την αναφο΄ρα στις άδολες μιας ανεπιτήδευτης λαϊκής παράδοσης.
Η όλη μουσική ισορροπία σ' αυτόν τον δίσκο, με τους ευγενικούς χαμηλούς τόνους και την έξοχη εκτέλεση από τον Μιχάλη Σταυρκάκη στο λαγούτο, μαντολίνο, μπουζούκι, μαντόλα κτλ, καθώς και την διακριτική παρουσία της λύρας του Νικηφόρου Σταυρακάκη και των υπόλοιπων μουσικών που συμμετέχουν δικαιώνει την πρόθεση αυτής της προσπάθειας και δικαιώνεται από το αποτέλεσμα.
Οι μελωδίες που επιλέχτηκαν, εκτός των παραδοσιακών, ανήκουν στους μεγάλους του είδους, Μουντάκη, Σκορδαλό, Φουσταλιέρη, Κλάδο κλπ ενώ οι μαντινάδες στο μεγαλύτερο μέρος τους παραμένουν οι ίδιες των πρωτότυπων εγγράφων. Να σημειωθεί ακόμη ότι οι μαντινάδεςσε δυο ενότητες κοντυλιές ανήκουν στον εξαίρετο μαντιναδολόγο Γιώργη Σταυρακάκη (Μερτζάνη).
Συμπερασματικά θα 'λεγε κανείς ότι ο Μιχάλης Σταυρακάκης προτίμησε συνηδειτά την παρουσίαση κάποιων κλασσικών μουσικών δημιουργιών, από μια ενδεχόμενη προσωπική σύνθεση, με στόχο να δέιξει την άλλη εκδοχή στην εκτέλεση και απόδοσή τους.
Έτσι αποκαλύπτεται απ' τη μια η διαχρονική αξία των παλιών αυτών μελωδιών κι απ' την άλλη η δυνατότητα προσέγγισης τους από ένα διαφορετικό δρόμο που απηχεί το αίσθημα και τη μουσική αντίληψη του σήμερα.
Σε καμία περίπτωση ωστόσο, δεν αλλοιώνεται ο βασικός μελωδικός ιστός και καμία καινοτομία δεν αποβαίνει σε βάρος του πρωτότυπου μουσικού ύφους.
Μάρτης '91
Γιώργης Καράτζης
